برات

خورنیوز:عملیات قادر 3 ( عملیاتی پر خاطره : که شهید بزرگوار براتعلی شمسائی در این عملیات و در کنار یاران با وفایشان به فیض شهادت نائل گشتند)

مرور کوتاهی بر عملیات قادر :

عملیات بدر آخرین عملیات مشترک سپاه وارتش بود و از آن پس این دو سازمان هر کدام به طور مستقیم طرح ریزی و اجرای عملیات می کردند . البته تدبیر جدید مانع از آن نبود که هر کدام ازاین دو سازمان در اجرا از یکدیگر کمک نگیرند .همچنان سپاه ازتوپخانه ، هوانیروز، و نیروی هوایی ارتش کمک می گرفت ، ارتش نیز از یگانهای مانوری سپاه بهره می جست . اولین عملیات مستقل ارتش بعد از عملیات بدر، عملیات قادر بود که با فرماندهی سپهبد شهید علی صیاد شیرازی و یگان های ارتش و سپاه در منطقه اشنویه ، منطقه عملیاتی اربیل و سیدکان عراق ،طرح ریزی شده بود و این باردرتاریخ 24/4/66 با رمزمبارک «یا صاحب الزمان (عج)» در ساعت 2 بامداد و با اهداف تصرف ارتفاعات مهم و حساس منطقه ، قطع خطوط ارتباطی و تدارکاتی ضد انقلاب داخلی ، انهدام نیروهای دشمن ، آزاد سازی بخشی ازخاک عراق ، نزدیک شدن به راههای اصلی و خطوط مواصلاتی دشمن درمنطقه آغاز شد و این عملیات دردوماه و در 3 مرحله باعناوین قادر 1 ، 2 و 3 انجام گرفت. اگرچه قوای خودی موفق شدند در هر یک از مراحل این عملیات هدف هایی راتامین کنند ،لیکن عواملی از جمله پاتک های دشمن موجب شد تا عملیات با عدم موفقیت مواجه شود و به انهدام دشمن اکتفا گردد . در این عملیات چندین لشکر از جمله لشکر قدس گیلان با دو گردان زرهی و یک گردان ادوات شرکت فعال داشته و این عملیات در تاریخ 18 شهریور 64 با اهداف بسیار خوبی به پایان رسید.

وضعیت دشمن :

پس از انجام عملیات قادر 1 و 2 و هدف‌گیری و تمرکز نیروی خودی روی ارتفاعات گوشینه، حسن بیگ و نیز ارتفاعات همجوار آنها، دشمن به ایجاد خطی مستحکم و پیوسته مبادرت ورزید. این خط از سراسپندار، سرهاجری، سرخیات و سربله تا گوشینه و دامنه‌های انتهایی یال حصاروست امتداد می‌یافت.

عمده قوای دشمن در قادر 1 و 2، در سراسپندار تا گوشینه مستقر بود. با نزدیکی عملیات قادر 3، اطراف ارتفاع پیرعمر و برده بوک نیز توسط لشکر 7 پوشانده شد.

براساس اطلاعات موجود، یگان‌هایی که قبل از عملیات قادر 3 در منطقه مستقر بودند، به شرح زیر می‌باشند:

- تیپ‌های 65 و 66 نیروی مخصوص

- تیپ‌های 433 و 438 از لشکر 23 پیاده

- تیپ 431 از لشکر 33 پیاده

- تیپ‌های 428، 439، 123، 609 و 702 پیاده

- تیپ 2 کماندو و یک تیپ کماندو از سپاه سوم

- تیپ 10 زرهی

سازمان رزم قادر 3 :

قرارگاه حمزه

حمزه 1

ارتش = لشکر (-) 23 نوهد + گردان 344 توپخانه 105 م.م

سپاه = 1 گردان از لشکر 31 عاشورا + 1 گردان از لشکر 17 علی‌ابن‌ابیطالب(ع)

حمزه 2

ارتش = –––––

سپاه = تیپ ویژه شهدا

حمزه 3

ارتش = تیپ 1 لشکر 77 پیاده + گردان 383 توپخانه 105 م م

سپاه = 1 گردان از لشکر 5 نصر

حمزه 4

ارتش = تیپ 55 هوابرد

سپاه = –––––

حمزه 5

ارتش = لشکر (-) 28 + گردان 391 توپخانه 105 م. م

سپاه = 1 گردان از تیپ 21 امام رضا(ع)

حمزه 6

ارتش = لشکر 64 پیاده (1 گردان) + توپخانه مستقر در منطقه عملیاتی والفجر 2

سپاه = لشکر 8 نجف اشرف (7 گردان)

توپخانه قرارگاه:

- دسته موشک زمین به زمین

- گردان (-) 341 توپخانه 130 م . م

- آتشبار یکم از گردان 369 کاتیوشا

طرح عملیات قادر 3

نیروهای عمل کننده ضمن انهدام دشمن، ارتفاعات برده بوک، (1668 - 2497 - 1890 - 1592 - 2232 - 1900 )را تصرف و محور دربند دارالسلام را تامین می‌نمایند و همزمان در منطقه سیدکان ارتفاعات (1636 - 1037 - 955 - 956 - 984 )را تصرف و آماده می‌شوند تا بنا به دستور تک را به سمت غرب ادامه دهند.

حمزه 6 در قسمت راست محور جنوبی ماموریت تلاش اصلی و حمزه 5 در سمت چپ و حمزه 4 از طریق آسمان در این محور تلاش پشتیبانی را بر عهده دارند و حمزه 1 و 3 در شمال سیدکان ماموریت تالش فرعی را برعهده دارد. حمزه 2 نیز در احتیاط قرارگاه می‌باشد.

شرح عملیات قادر 3

عملیات در بامداد 18/6/1364 از دو محور آغاز شد. در محور چپ (برده بوک)، که تلاش اصلی از آن طریق بود، نیروهای عمل کننده پس از ساعت‌ها کوه‌پیمایی در ساعت 04:15 با نیروهای دشمن درگیر شده و سنگرهای اصلی آنان را منهدم ساختند و بلندترین قله‌های برده بوک نیز به تصرف درآمد. به این ترتیب، تعدادی از نیروهای دشمن در نقاط مختلف پنهان شده و تعدادی نیز با استفاده از تاریکی فرار کردند.

با روشن شدن آسمان، نیروهای باقی‌مانده دشمن به تدرجی سربلند کرده و به صورت پراکنده از هر طرف مزاحم می‌شدند. توپخانه دشمن نیز منطقه را زیر آتش شدید خود قرار داد و در نتیجه برخی سنگرهای تصرف شده مجدداً توسط نیروهای عراقی اشغال گردیدند و از داخل آنها به سوی قوای خودی تیراندازی می‌شد.

در محور راست (حاج عمران)، نیروهای عمل کننده پس از خنثی‌سازی قسمتی از میدان مین - در تنگه دربند - تهاجم خود را برای شکستن خط دشمن آغاز کردند و همزمان از دو جناح چپ و راست نیز برای انهدام دشمن در گردمند و تپه شهدا مهیا شدند.

رزمندگان پس از پیشروی تا چومان مصطفی با واحدهای زرهی و آتش شدید توپخانه دشمن مواجه شده و ضمن تحمل تلفات مجبور شدند عقب‌نشینی کنند.

دشمن با اجرای آتش بسیار سنگین روی اهداف تصرف شده و نیز عقبه‌های خودی، پاتک گسترده خود را آغاز کرد. با فشار شدید دشمن، بعضی از گردان‌ها تصمیم گرفتند عقب‌نشینی کنند و بعضی دیگر همچنان در مقابل نیروهای فراوان دشمن به مقاومت ادامه می‌دادند.

با عقب‌نشینی تعدادی از گردان‌ها، دشمن به تدریج به طرف آخرین بلندی‌های برده بوک پیشروی کرد و سرانجام با استفاده از موقعیت زمین و نیز نیروی اندک طرف مقابل، در ساعت حدود 14 موفق شد ضمن گسترش نیروی خود در منطقه موقعیتش را تحکیم بخشد.

 نوشته شده توسط رسول ایزدی در چهارشنبه 89/2/1 و ساعت 2:25 عصر | نظرات دیگران()